De terugkeer-schenking, ook wel boemerang-schenking genoemd, zorgt ervoor dat urgente schenkingen die later onnodig bleken toch teruggedraaid kunnen worden, zelfs tussen niet-echtgenoten.
De nadelen van een schenking werden in het artikel over de herroepbare schenking reeds beschreven. Een herroepbare schenking veronderstelt echter een schenking tussen echtgenoten. Al heel wat mensen zijn enkel daarom gehuwd, het voordeel van een herroepbare schenking is onbetwistbaar.
Maar toch zijn nog veel mensen niet gehuwd (wettelijk samenwonen volstaat immers niet), alsook zijn er mensen die gehuwd zijn en toch niet, of misschien zelfs juist niet, wensen te schenken aan hun echtgenoot. Immers, als je overlijdt, hoe zeker ben je dan dat je echtgenoot jouw vermogen zal schenken aan je kinderen? Misschien hertrouwt hij/zij wel en komen er nog kinderen uit dat huwelijk of zijn er pluskinderen aan wie later ook geschonken wordt of, nog erger, wenst hij/zij aan zijn nieuwe echtgenoot wel een aanzienlijk deel na te laten ten nadele van je kinderen.
In al die gevallen is er nog een andere mogelijkheid om een schenking te doen die eventueel later ongedaan kan worden gemaakt, in het vakjargon de boemerang-schenking genaamd.
Een boemerang-schenking is een schenking waarbij je een bepaald vermogen schenkt onder de ontbindende voorwaarde dat je op een bepaald ogenblik zelf nog in leven bent. Stel bijvoorbeeld dat iemand ernstig ziek wordt en niet weet of hij die ziekte zal overleven. Hij weet wel dat indien hij ze overleeft, dat op korte termijn zal zijn. Met andere woorden, als hij nu schenkt om het risico op een hoge erfbelasting bij overlijden te vermijden en op die schenking van roerende goederen 3% betaalt, dan dekt hij dat risico wel af maar als hij geneest, is hij zijn vermogen kwijt. Ook al gebeurt de schenking onder de meest stringente voorwaarden, dan nog kan hij deze niet meer terugnemen. Gegeven is gegeven of “donner et retenir ne vaut”.
Als één van de ontbindende voorwaarden echter is dat je over zes maanden nog leeft en je leeft dan effectief ook nog, met andere woorden de voorwaarde wordt vervuld, dan wordt de schenking van rechtswege ontbonden. Heb je ervoor gezorgd dat in de tussentijd de begiftigde niets met het geschonken vermogen zonder jouw toestemming kon doen (een zogenaamd vervreemdingsverbod), dan zal het vermogen er met zekerheid nog zijn en keert het op dat moment zonder bijkomende belasting terug naar jouw vermogen. Je verliest dus wel de 3% schenkbelasting die werd betaald op de schenking, maar op de ontbinding van de schenking is niet nogmaals 3% verschuldigd. Indien je van oordeel bent dat de schenking toch moet behouden blijven, kunnen begiftigde en schenker, vóór het verstrijken van de gekozen periode, overeenkomen de ontbindende voorwaarde te schrappen.
Deze techniek gaat niet in tegen het onherroepbare karakter van een schenking precies omdat de voorwaarde, met name dat je nog in leven bent zes maanden na de schenking, een toekomstige en onzekere gebeurtenis is die je niet zelf in de hand hebt.
Deze techniek gecombineerd met een zorgvolmacht laat u bijgevolg toe hypersnelle schenkingen te doen die, als achteraf zou blijken dat ze niet nodig waren, als resultaat hebben dat ze toch ontbonden kunnen worden.
Op een ogenblik dat de afloop van een gezondheidscrisis onduidelijk is, kan deze techniek beschouwd worden als een juridische verzekering tegen groter onheil.
Better safe than sorry dus.